در آستانه انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۲ ، قطعاتی از پازل طراحی شده توسط دشمنان بیرونی و عناصر داخلی رونمایی شد!

کلید واژه بظاهر زیبایی که قرار است در یک پروسه زمانی، پیوستهای آن برای ظرفیت سازی صادر شود و به بلوغ خود، یعنی قرار گرفتن به عنوان رمز شورش و فتنه ارتقاء یابد،انتخابات آزاد است.

از آقای هاشمی رفسنجانی که گفته است:برگزاری انتخابات آزاد میتواند بخش بزرگی از مشکلات کشور را حل کند باعث افزایش اعتماد مردم و دوستداران نظام شود.

تا آقای سید محمد خاتمی که ادامه داده: با این روندی که هست فقط یک راه وجود دارد؛ اینکه نظام، رویکردش را عوض کند و آن را در «انتخابات آزاد»، سالم و فراگیر نشان دهد.

برخی احزاب و جریانات همراه با فتنه از درون و عناصر نام و نشان دار نظیر رجوی، علیرضا نوری، مریم رجوی، رضا پهلوی و … نیز پرچم انتخابات آزاد را برافراشته اند تا تمام ظرفیت مخالفان داخلی و خارجی نظام را بر این کلید واژه متمرکز شوند.

در این زمینه به چند نکته قابل ذکر است:

۱٫همانگونه که علیرضا نوری زاده، ضد انقلاب خارج از کشور گفته است مراد از انتخابات آزاد، حذف شورای نگهبان و لغو شرط الزام عملی به ولایت فقیه و تحمل نظارت بین المللی در انتخابات ریاست جمهوری است.

رضا پهلوی هم ضمن حمایت از انتخابات آزاد گفته است: انتخابات آزاد میتواند راه را برای تغییر رژیم جمهوری اسلامی ایران فراهم کند!

۲٫منادیان انتخابات آزاد در داخل اگر قرائتشان از آنچه ضد انقلاب وابسته به نظام سلطه خارج نشین میگویند متفاوت است طبعا تا کنون می بایست مراد خود را از طرح این کلیدواژه را مطرح می ساختند تا تمایز دیدگاهشان معلوم گردد.

۳٫طرح انتخابات آزاد با این رویکرد طرح میشود که در ابتداء این مفهوم را در اذهان القا کند که انتخاباتی که قرار است در سال ۹۲ برگزار شود آزاد وسالم نیست تا نظام مجبور شود برای اثبات اینکه آزاد است عناصر مسئله دار و مردود را وارد چرخه انتخابات کند و هدف دیگر آن است که این ذهنیت را در مردم بوجود آورند که این انتخابات فایده ای ندارد و مردم را از شرکت گسترده در انتخابات مأیوس کنند.

۴٫و در نهایت اگر همه این اتفاقات و ترفند ها نتوانست کارگر واقع شود و حقیقت عدم اقبال به چهره های فتنه گر در آراء مردم تجلی یافت اعلام کنند، که از اول گفته بودیم انتخابات آزاد نیست و زمینه دیگری را فراهم کنند.

۵٫جالب است کسانی که در داخل عنوان «انتخابات آزاد» را فریاد میکنند اعم از آقای هاشمی و آقای خاتمی؛ کسانی هستند که از همین فرایند و سامانه وارد عرصه انتخابات شده و بر اقبال خود، پیشی گرفته و سکان مجریه را در دست گرفته اند.

و در نهایت جای یک سوال باقی می ماند؛ «چرا تا آقایان بر مسند قدرتند حرفی انتخابات آزاد و تقلب و … نیست ولی هرگاه در جلب آراء عمومی توفیقی نیافتند یا از جلب آراء مردم نومید شدند اصل انتخابات را زیر سوال می برند؟»

سید علی صافی

۲۳-۱۱-۹۱

منبع:http://tjm.ir