یکی از معروفترین دعاهای امام هشتم(ع) مناجات با خداوند متعال در حال سجده است که چنین می‌فرمودند: « لک الحمد ان اطعتک، ولا حجة لی ان عصیتک، ولا صنع لی و لا لغیری فی احسانک، ولا عذر لی اسأت. ما اصابنی من حسنة فمنک، یا کریم، اغفر لمن فی مشارق الارض و مغاربها،‌من المؤمنین و المؤمنات».؛ حمد و ستایش برای توست اگر تو را اطاعت کنم، و هیچ دلیل ندارم اگر تو را نافرمانی کنم، و در نیکی و احسانت هیچ کاری (و دخالتی) از طرف من یا غیر من انجام نشده است، و هیچ عذری ندارم اگر بدی کنم. هر حسنه و خوبی که به من می‌رسد از توست، ای کریم (و بزرگوار) بیامرز هر مرد و زن با ایمانی را که در نواحی مشرق و مغرب‌زمین است.

امام رضا (ع) در بیانی دیگر جمعه را زمان استجابت دعا دانسته اند. ابو نصر بزنطی از حضرت امام رضا (علیه‌السلام) روایت کرده است که حضرت رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمودند : روز جمعه سیدِ روزها می باشد و خداوند در آن روز حسنات را مضاعف می کند و گناهان را محو می گرداند و درجات را بالا می برد و دعاها را مستجاب می گرداند و اندوه‌ها را برطرف می سازد و حاجت های بزرگ را برآورده می کند.

روز جمعه، پروردگار گروهی را آزاد می کند ، هر کس روز جمعه را احترام کند و حقش را مراعات نماید ، بر خدا لازم است که او را از آتش دوزخ نجات دهد ، و اگر آن شخص در روز جمعه و یا شب آن درگذرد ، شهید مرده است و در روز قیامت در امن و آرامش خواهد بود.هر کس پاسِ حرمت روز جمعه را ندارد و حق او را ضایع کند خداوند او را وارد دوزخ خواهد کرد ، مگر این که توبه کند.(5)

و در روایتی دیگر امام رضا علیه‌السلام به عنوان ذکری مؤثر در زندگی به نقل از پدرانشان ، به نقل از حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمودند: هرگاه خداوند بر کسی نعمتی داد ، باید خداوند را حمد کند و هر گاه روزی اش تنگ شد ، باید طلب مغفرت نماید و هرگاه محزون شد ، باید بگوید: لا حَوْلَ وَلا قُوَّهًَْ اِلاّ بِاللّه.(6)

و به عنوان دعایی برای رهایی از سختی ها یونس بن بکیر نقل نموده که از مولای خود حضرت امام رضا (علیه السلام) درخواست نمودم که به من دعایی تعلیم نمایید که آن را در سختی¬ها بخوانم. آن حضرت به من فرمود که آن چه را که برای تو می‏نویسم محافظت کن و آن را در هر سختی بخوان که حاجت تو برآورده می‏شود و آن چه را که آرزو نمایی، به تو عطا می‏شود. پس برای من این دعا را نوشتند: ‏بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ اللَّهُمَّ إِنَّ ذُنُوبِی وَ کَثْرَتَهَا قَدْ أَخْلَقَتْ وَجْهِی عِنْدَکَ وَ حَجَبَتْنِی عَنِ اسْتِیهَالِ رَحْمَتِکَ وَ بَاعَدَتْنِی عَنِ اسْتِیجَابِ مَغْفِرَتِکَ و…».(7)

پانوشت‌ها:

1. کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج ‏2، ص 468، ح 5٫

2. اخبار و آثار امام رضا علیه السلام ، صفحه 558- روایت 2

3. کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج ‏2، ص 476٫

4. کافی، ج ‏2، ص 488 و 489، ح 1٫

5. اخبار و آثار حضرت امام رضا علیه السلام – صفحه 559- روایت 4

6. اخبار و آثار حضرت امام رضا علیه السلام – صفحه 564- روایت 11

7. سید بن طاوس، مهج الدعوات و منهج العبادات‏، ص 253 – 256